In mijn vorige blog schreef ik over de aftrap van ons Arte Right To Education project en dat we het geselecteerde gebied voor ons project gingen bezoeken. In deze blog zal ik mijn ervaringen van dat bezoek met jullie delen.
Lokale bijeenkomst
Nadat aan de projectgroep de resultaten van het baseline onderzoek (nulmeting), gepresenteerd zijn, hebben we het gebied bezocht. In één van de dorpen uit was een bijeenkomst georganiseerd met lokale betrokkenen waaronder leraren, overheidsfunctionarissen en maatschappelijke organisaties. Een groep van ongeveer 25 personen die in de acht dorpen een belangrijke rol spelen om ons te helpen kinderen naar school te krijgen en uiteindelijk ook op school te houden, zo zal blijken uit ons bezoek.
Confronterend
Nadat we onze presentatie van het project en de vastgestelde resultaten gedaan hadden in het Hindi, de plaatselijke taal, werd aan elke betrokkene gevraagd om hier zijn of haar visie op te geven. Voor mij een erg indrukwekkende bijeenkomst. Iedere betrokkene en met name de aanwezige schoolhoofden vertelden hun verhaal. De meeste gaven aan dat ze de gepresenteerde cijfers van het gebied (1750 kinderen in de leeftijd 6-18, waarvan er ongeveer 250 niet naar school gaan) herkennen en erkennen, maar ze geven ook aan dat het op hun school wel meevalt… Lastig, maar elke aanwezige gaf ook aan achter dit project te staan en het te steunen!
Problemen
We kregen meteen ook een goed inzicht in de problemen die spelen. Naast de in mijn vorige blog genoemde zaken die we zelf geconstateerd hebben, zoals slechte wegen naar scholen, geen drinkwater, geen toiletten, geen kantines en geen fatsoenlijke speelplaatsen, werden door de aanwezige ook andere uitdagingen genoemd. Zo bleek dat op alle scholen dagelijks ongeveer 10% van de kinderen niet aanwezig is. De reden is eenvoudig: ze zijn dan aan het werk. In deze regio is namelijk veel armoede en om het gezin van eten te voorzien werken de kinderen. Dit wordt meteen ook onze grootste uitdaging; als we de kinderen naar school laten gaan moet het niet zo zijn dat ze geen eten hebben! Daarnaast is er een tekort aan leraren en zijn er kinderen die gedurende het jaar stoppen met school. Dit laatste wordt niet altijd doorgegeven. Positieve punten zijn wel dat de Indiase regering de scholen voorziet van schoolboeken en de kinderen van uniformen. Helaas zijn de uniformen niet altijd in de juiste maten en ook de enige kleding die de kinderen dragen. Schoenen zijn niet inbegrepen.
Plan van aanpak
Deze bijeenkomst met de lokale bevolking heeft veel indruk op mij gemaakt. Het geeft aan dat ons project echt van invloed zal zijn op deze regio. Alleen de manier waarop we dit aanpakken wordt een uitdaging. We hebben daarbij gelukkig steun van betrokken lokale personen die ons gaan helpen. Voordat we aan de slag gaan moet er eerst een plan van aanpak komen. Daarbij lopen de ideeën van de aanwezigen uiteen. Sommigen zeggen dat geld storten de beste manier is, dan kunnen zij het zelf regelen, maar de meesten geven aan dat er een gedegen structuur opgezet moet worden die duurzaam is. Dat laatste is ook precies mijn pleidooi aan het einde van de bijeenkomst. Ik vind dat we een structuur op moeten zetten, waarbij ieder kind naar school kan gaan zonder dat dit ten koste gaat van zijn primaire levensbehoefte: voedsel.
Stichting
We zullen in ons project niet alleen geld storten, maar juist zorgen dat we onderwijs kunnen en blijven geven, zodat ieder kind zich kan ontwikkelen en kans maakt op een betere toekomst! De opzet is dat na het einde van dit project (31 augustus 2019) de structuur staat en we zeker nog vanuit een op te richten Arte stichting de regio kunnen blijven steunen. Aansluitend doel van Arte is om dit project in andere regio`s waar wij ook natuursteen inkopen te herhalen.
Schoolbezoek
Na de bijeenkomst hebben we ook nog twee scholen bezocht. Dan zie je pas waar je het voor doet en waarom het zo belangrijk is. De kinderen hebben weinig, maar zijn vrolijk en enthousiast. Ze hebben niet alleen het recht op een goede en betere toekomst, ze verdienen het natuurlijk ook! De enthousiaste kinderen en de lach op hun gezicht doet de armoede een beetje vergeten en geven mij enorm veel energie en drive om dit project tot een succes te maken. Ik besef echter ook dat het niet makkelijk zal zijn. Het is cruciaal dat we nu een goed plan gaan opstellen, om concreet te worden en daarbij zullen we alle hulp van lokale personen nodig hebben! Het is me ook duidelijk dat we moeten proberen meer partijen aan ons te binden, zoals andere groeveneigenaren en granietfabrieken om zoveel mogelijk invloed te krijgen om iedereen mee te krijgen in het project om kinderen naar school te kunnen laten gaan. Hoe we dit aan gaan pakken zal ik in een volgende blog verder toelichten. Wordt vervolgd!
Niels van den Beucken
Arte
