In de vorige blog hebben jullie kunnen lezen over waarom we ook buiten de groeves in India een steentje willen bijdragen aan het verbeteren van de arbeids/leef omstandigheden met als doel om zoveel mogelijk kinderen naar school te krijgen. Afgelopen november ben ik naar India afgereisd voor de officiële aftrap van het Arte Right To Education project (inmiddels is dit de officiële naam van het project).
Baseline onderzoek
Nadat we in september groen licht hebben gekregen voor ons project hebben twee Indiase NGO’s (niet-gouvernementele organisaties) en een Nederlandse partij opdracht gekregen om een baseline onderzoek te doen. Een soort van vooronderzoek om de populatie en de arbeids/leefomstandigheden in het door ons geselecteerde gebied in kaart te brengen. Dit heeft ertoe geleid dat we in de deelstaat Andra Pradesh acht kleine dorpen geselecteerd hebben die dichtbij groeves liggen waar wij graniet inkopen en medewerkers wonen. Een gebied waar in totaal ongeveer 10.000 mensen wonen, waarvan 2.200 kinderen. Van deze kinderen gaan er 275 niet naar school. Sterker nog, het merendeel van deze kinderen werkt. Deels in de natuursteenindustrie (groeves of fabrieken) en deels in de land- en akkerbouw.
Methode
Deze resultaten zijn verkregen door deur-voor-deur navraag te doen en opgaves van lokale overheden en scholen naast elkaar te leggen. Verder zijn de leeftijden van de kinderen in kaart gebracht waarbij een splitsing is gemaakt van 5 – 14 jaar en van 14 – 18 jaar. Hierbij is niet gekeken naar jongen, meisje, geloof, kaste of afkomst. Alle kinderen willen wij educatie kunnen aanbieden en de gelegenheid geven om dit te volgen.
Aftrap
Tijdens de officiële aftrap werden de eerste resultaten van het baseline onderzoek gepresenteerd. Naast Arte waren ook de andere stakeholders van dit project aanwezig, waaronder de NGO’s, onze leverancier en TFT (The Forest Trust). Voor mij confronterend want hiermee kregen we het bewijs dat in de gekozen regio wel degelijk kinderarbeid is en ons project echt noodzakelijk is.
Confronterend
Tijdens onze vergadering hebben we ook de vastgestelde situaties en problemen besproken. Zo bleek dat alle acht de dorpjes wel een school hebben. Alleen gaan niet alle scholen tot groep 8, de meeste maar tot groep 5. Dit betekent dat de kinderen vanaf circa 10 jaar naar andere dorpen moeten voor onderwijs. Voor ons in Nederland niet zo`n probleem, maar deze kleine dorpen liggen afgelegen, de wegen zijn slecht en nagenoeg onbegaanbaar. Transport naar scholen is dus een probleem. Verder kwam uit het onderzoek en de ervaringen van onze leverancier naar voren dat er vaak geen schoon drinkwater in de scholen is, geen toiletten en kantines zijn en het ontbreekt vaak aan een fatsoenlijke speelplaats. Allemaal zaken die voor mijn kinderen (ik heb twee dochters van 11 en 9 jaar oud) normaal zijn.
Constructief
Ondanks dat duidelijk is geworden dat het niet zo eenvoudig is om het allemaal op te lossen en er veel meer onderliggende problemen zijn, is het een goed baseline onderzoek geweest met veel aanknopingspunten. Aan de hand hiervan gaan we een concreet projectplan schrijven, zodat we onze doelstellingen (bestrijding van kinderarbeid, aanbieden van educatie en het opdoen van ervaringen hoe je dit soort trajecten kunt aanpakken) kunnen realiseren. Na deze constructieve vergadering hebben we het geselecteerde gebied bezocht om met eigen ogen de situatie te zien en met betrokkenen, lokale instanties en overheden te praten.
Niels van den Beucken
Arte
